درباره وبلاگ


بادرود شهری است تاریخی با پیشنیه 7000 ساله در کرانه کویر مرکزی ایران وحاشیه کوهپایه های کرکس، بادرود درست در مرکز جغرافیائی ایران قرار دارد . وجود گویش محلی بادرودی که ریشه در پارسی اشکانی-پهلوی دارد وتعداد بیشمار محوطه های باستانی این دیار را بعنوان پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران قلمداد نموده است .بادرود از توابع استان اصفهان وبر سر راه کاشان -نائین قرار دارد .بارگاه منور حضرت آقاعلی عباس ، پرستشگاه آدینه، گرمابه نوقه ودهها خانه تاریخی یادگار پیشینیان این سرزمین است.
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 3
بازدید ماه : 65
بازدید کل : 1279
تعداد مطالب : 17
تعداد نظرات : 8
تعداد آنلاین : 1

بادرود،دیار من
آشنائی با بادرود، چهارمین شهر زیارتی ایران




 

در گویش بادرودی به شب یلدا «شَوِ چِلَه» می گویند.ازرسومات این سرزمین در بلند ترین شب سال بدین گونه است ،دیدار کلیه ی اعضای خانواده از بزرگ فامیل به گونه ای که پس از صرف شام تمام بستگان دسته دسته به خانه پیرترین مرد یا زن فامیل می روند ودر حالیکه پدر یا مادربزرگ بر بالاترین جای کرسی تکیه زده وبترتیب سن مابقی دور تادور کرسی حلقه می زنند.از رسومات شب یلدا می توان به نوع غذاها وتنقلات این شب که بااصطلاح محلی «شَوچٍره»می گویند اشاره کرد.

-پخت وتناول 7 میوه که در زیر خاک بعمل آمده باشد مثل شلغم ،چغندر،ترب سیاه،پیاز،هویج.سیب زمینی معمولأ در خانواده ها معمول است وعقیده براین دارند که همانگونه که این میوه ها ومحصولات در زیر خاک سرد مقاومند پس خوردن آنها استحکام بین فامیل وبستگان را بیشتر می کند .در شب چله بزرگ، وجود هندوانه وانار بر سر سفره شب یلدا از ضروریات است.انار که محصول شاخص بادرود است بصورت خاصی تزئین یافته وبعنوان سرآمد میوه های شب یلدا بر مرکز کرسی قرار می گیرد. بادرودیها به سرخ گونه ی رنگ انار وهندوانه اعتقاد عجیبی دارند وبر این رسم پایبندند که رنگ سرخ گرمی کانون خانواده رادر پی دارد .در این شب بزرگ سال تمام بستگان بایستی در زیر کرسی بدور پدربزرگ جمع شده وتا دیر وقت به قصه های  پیرترین عضو خانواده گوش فرا دهند.  

  

 

-خانم  خانه در تنور محل پخت نان ،در نزدیک ترین خانه محله به پخت آشهای مخصوص ومحلی در دیزیهای گلی می پردازد که این غذای مخصوص در صبح روز اول دی در مجمع مسی قرار گرفته برروی کرسی ریخته شده وافراد خانواده به خوردن آن مشغول می شوند .معمولأ در شب یلدا بیشتر پخت نوعی آش ارزن ،جو ویا نوعی آش با ماش وکدوی محلی مرسوم است.

-خوردن انجیر خشک،برگ زردآلو ،پسته وبادام وگردو،انواع تخمه نیز جزء تناولات شب یلداست.

در این شب همکاری اعضای خانواده برای پخت غذای مخصوص این دیار بنام «قلییه»(قورمه) که با گوشت بره تهیه ودر ظروف مخصوص سفالی نگهداری می شود،از رسوم قابل تأمل است .در برخی از خانواده ها مردان خانه به خواندن دوبیتی های محلی همراه با نوای دل انگیز نی ویا ساز محلی نیز می پردازند



سه شنبه 29 آذر 1390برچسب:, :: 15:19 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

محرم در بادرود قدیم ازنوادر شیوه های عزاداری بی ریای واحساسی کشور شمرده می شد.دسته های عزاداران «برنی»و«حسینی »با شور تمام وخالصانه در اول محرم عزاداری را شروع می کردند .تمام عزاداری بادرود خلاصه می شد در این دو دسته در مدرسه بالا«حسینیه اعظم»ومدرسه پائین«حسینیه مرکزشهر».برنی ها سنگ شیر می زدند .سنگ شیر دو قطعه کوچک چوبی زیبائی بود که با نوحه های 8 و16 ترکی بصورت سه ضرب وبسیار منظم به هم می زدند وبدور مشغل«مشعله»که آتش دان بزرگی بود می چرخیدندو«حسین حسین» می گفتند.حسینی ها هم به سینی زنی به ریا وبدون تشریفات دهل وصوت وشیپورهای امروزی می پرداختند . اوج احساسات زمانی بود که این دو دسته به هم می رسیدند واز نای جان فریاد« حسین حسین»آنها به عرش می رسید.این مراسم از شب 7 محرم تا روز عاشورا به اوج خود می رسید .صبح عاشورا در میدان مرکزی بادرود تعزیه امام حسین برپا می شد .حسین خان رحیمی ،مرحوم حاج رضایت،مرحوم امیدی،سید طباطبائی،شاه حسین قصابی،مرحوم نائینی،مرحوم دهقانزاده و....از تعزیه خوانان آن دوره بودند . پس از اجرای تعزیه نخل بزرگ را که در پیشاپیشش «شده» علم وکتل بزرگ بود حرکت می کرد ودر عقب نخل تمثیل امام شهید برروی تخته چوبی درحرکت بود وسپس تمثیل ذوالجناح «اسب امام »هم در حرکت بود .نحوه چینش این نمایش بقدری زیبا وتکان دهنده بود که آه از دل هر بیننده ای را بدر می آورد.نخل بزرگ ودسته های عزادار به آرامگاه درگذشتگان می رفتند وپس از طلب مغفرت برای اهل قبور به صرف ناهار ظهر عاشورا در تکایای یاد شده مراسم عاشورا خاتمه می یافت  

 

 

 

 

امروزه مراسم عزاداری محرم در بادرود بدین گونه است:از اول محرم هیئتها که شامل 12 هیئت عزاداری رسمی هستند مراسم را در قالب زنجیر زنی در مساجد وتکایای خویش آغاز میکنند.شب 7 محرم هیئت ها بصورت منظم وبازهم در قالب زنجیر زنی به عزاداری در مسیر خیابانها از محل تکیه خود تا حسینیه اعظم ،مرکز شهر وپای نخل می روند .شب عاشورا نخل کوچک حسینیه مرکز شهر ،اعظم وخرم از حسینیه خارج می شوند ودر عصر تاسوعا مراسم خاصی در حسینیه ابوالفضل همراه با نخل گردانی آغاز می شود.در این روز توزیع نان مخصوص محلی این منطقه بنام«کوکله زردو»توزیع میگردد .تاسوعار ا دربادرود «روج عباسعلی»می گویند.در این روز برخی از هیئت ها به آستان مقدس آقاعلی عباس می روند.در صبح عاشورا نخل بزرگ پیشاپیش همه هیئات از حسینیه پای نخل به حرکت در می آید درحالیکه دو نخل کوچک در عقب آن وتمثیل ذوالجناح آن را مشایعت می کند.سه دور به دور میدان امام حسین می چرخد وسپس راهی گلزار شهدای شهر شده وپس از طلب مغفرت اهل قبور به به میدان معلم حرکت ودر آنجا نماز ظهر عاشورا را قرأت وبرای تناول ناهار عاشورا هرکس راهی هیئت محل خویش می شود.

از اول محرم تا عاشورا در حسینیه ابوالفضل واعظم مراسم تعزیه خوانی برپاست .در مراسم شام غریبا ن سوگنامه حضرت رقیه توسط هیئت آقاعلی عباس مسجد امام صادق در حسنیه مرکز اجراء می شود ونیز حرکت نمادین کاروان اسیران از حسینیه ابوالفضل تا پای نخل واعظم به حرکت در می آید .

آنچه قابل تأمل است حضور تمام بادرودیهای سراسر کشور در مراسم روز عاشورا در بادرود می باشد که جای سپاس از وجود حس وطن دوستی اهالی را داراست... 

ذبیح اله صولتیان 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع:عکسهای زیبای بادرود



یک شنبه 6 آذر 1390برچسب:, :: 10:29 ::  نويسنده : داريوش صولتیان