هفتا پشتو

در دل کویر وپهن دشت پاک وزلال رملهای شن،برآمدگی نا منظم خاک رس در شنهای صاف نمادی دیگر از تاریخ کهن این سرزمین را فریاد برمی آورد. در فاصله 5 کیلومتری شهر بادرودودر امتداد روستای عباس آباد منطقه ای قدیمی بنام هفتا پشتو(70 پشتو) وجود دارد. وجود پشته های خاک رس به ارتفاع 5 تا 15 متر که شمارش تعداد دقیق آنها به علت پراکندگی غیر ممکن است اما تخمین زده می شود نزدیک به 130 پشته خاک وجود داشته باشند حکایتی دیگر از تاریخ این سرزمین است .

تا پیش از این زمین شناسان وتاریخنگاران را گمان برآن بود که در زمان ایلخانیان وسلجوقیان این منطقه بعنوان قطب کشاورزی منطقه بادرود شناخته می شده واز آنجا که زمین منطقه هموار ودر یک سطح وجود داشته ،کشاورزان مجبور بودند خاکهای زمین کشاورزی را برروی هم انباشته کنند تا زمین کشاورزی گود شود وآب بر آن بنشیند .وجود رشته قنات در نزدیکی هفتاد پشتو بر این مطلب صحه میگذاشت. اما در چند ماه اخیر با حفاری غیر مجاز توسط سارقین میراث این سرزمین ، این فرضیه مردود شمرده شد. با حفاری غیرمجاز برروی یکی از بزرگترین تپه های هفتادپشتو و پیدایش خشتهای خام دوران ساسانی حکایت دیگری از تاریخ هفتاپشتو به روی زمینیان گشوده شد. وجود خشتها نشان ازآن دارد که برخی از پشته ها نه تنها خاک خالی کشاورزی نیستند بلکه بعنوان برجهای دیده بانی ویا مسکونی در 1700 سال پیش تلقی میگردیده اند . بر اثر این حفاری بخشی از یکی از صدها برج این دیوارها ومناطق مسکونی بادرود قدیم هویدا گردیده است.

نوشته وعکس:ذبیح الله صولتیان بادرودی 

منبع: وبلاگ عکسهای زیبای بادرود