درباره وبلاگ


بادرود شهری است تاریخی با پیشنیه 7000 ساله در کرانه کویر مرکزی ایران وحاشیه کوهپایه های کرکس، بادرود درست در مرکز جغرافیائی ایران قرار دارد . وجود گویش محلی بادرودی که ریشه در پارسی اشکانی-پهلوی دارد وتعداد بیشمار محوطه های باستانی این دیار را بعنوان پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران قلمداد نموده است .بادرود از توابع استان اصفهان وبر سر راه کاشان -نائین قرار دارد .بارگاه منور حضرت آقاعلی عباس ، پرستشگاه آدینه، گرمابه نوقه ودهها خانه تاریخی یادگار پیشینیان این سرزمین است.
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 3
بازدید ماه : 65
بازدید کل : 1279
تعداد مطالب : 17
تعداد نظرات : 8
تعداد آنلاین : 1

بادرود،دیار من
آشنائی با بادرود، چهارمین شهر زیارتی ایران




بادرود چهارمین  زیارتی ایران

فاطیما صولتیان بادرودی

 

 

بادرود یکی از شهرهای تاریخی وزیارتی ایران است که درست در مرکز جغرافیائی کشور عزیزمان قرار گرفته است .شهر بادرود از توابع استان اصفهان است که از سوی جنوب درکوهپایه های کرکس واز شمال به حاشیه کویر مرکزی ایران چون نگینی درخشان بر بستر پهن دشت فلات مرکزی ایران می درخشد.

برای سفر به بادرود از اصفهان فاصله 130 کیلومتری اتوبان اصفهان –کاشان را باید طی کرد .از تهران هم بایستی فاصله 280 کیلومتری اتوبان تهران –قم –کاشان را درنوردید تا در فاصله 60 کیلومتر بعد از کاشان به بادرود رسید .از جنوب هم از یزد بایستی مسیر نائین –اردستان را حدود 300 کیلومتر در مسیربزرگراه یزد به تهران را طی نمود تا در حاشیه اتوبان وبزرگراه به شهر بادرود سفر نمود .

راه آهن سراسری هم از این شهر میگذرد وبادرود جزء سه راه ریلی مهم کشور تلقی میگردد .

وجه تسمیه وتاریخ بادرود

شهر بادرود به علت دیرینگی وتمدن خاص آن جزء شهرهای تاریخی وکهن ایران است به نحوی که برخیها ازآن بعنوان «پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران »یاد میکنند. کاووش باستانشناسان در محوطه باستانی سیاه بوم  درروستای اریسمان بادرود این مطلب را به اثبات رساند که در 6500 سال پیش مردمان این دیار اولین صنعتگران تاریخ بوده اند که باایجاد کوره های ذوب مس به تولید ظروف مسی ومفرغی در این سرزمین مبادرت می ورزیدند.

درخصوص علت نامگذاری بادرود مورخین  چنین نگاشته اند که در قدیم تا قبل از ورود دین مبین اسلام به ایران 4 عنصر مقدس در ایران مورد احترام مردم بوده اند که این چهار عنصر عبارت بودند از( آب –باد-خاک و آتش ). ودر این بین چون عنصر باد در نزد مردمان نماد تقدس واحترام بوده نام این سرزمین را باد نهادند که بعدها در زمان رضا شاه پهلوی پسوند رود بدان افزوده شد وبه بادرود مبدل گردید .بعضیها در بیان مقدس بودن این عنصر گفته اند که ایرانیان قدیم روز« بیست ودوم ماه خورشیدی» را روز «باد» یا «بادروز» می نامیدند که نام قدیم این شهر ابتداء «بادروز» بوده وبعدها به بادرود مبدل شده است.

دیدنیهای بادرود:

آستان مقدس آقاعلی عباس وشاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر در بادرود قرار دارد . این زیارتگاه هرساله پذیرای بیش از سه میلیون مسافر وزائر از سراسر کشور است .دارای کرامات عجیبی است وآستان مقدس هم از ویژگی معماری زیبائی در قالب گچ بری،آئینه کاری وکاشیکاری برخورداراست ودارای یکی از بزرگترین گنبد های مدور ایران با ارتفاع 44 متر وقطر 25 متر می باشد.- گرمابه تاریخی نوقه از آثار دوران صفویه که بسیار زیبا وبا روش معماری قشنگی در 400 سال پیش ساخته شده واکنون بعنوان موزه بادرود مورد بازدید علاقمندان قرار میگیرد-خانه های تاریخی محقق الدوله –رهگشای –مدیر ومدبر الملک که از یادگارهای دوران قاجار وبا تلفیق معماری سنتی کویری ساخته شده واکنون مورد بازدید خیل عظیم گردشگران قرار میگیرد.-پرستشگاه آدینه مربوط بدوران میترائیسم که حدود 3000 سال پیش این مکان بعنوان معبد دین میترائیسم مورد استفاده قرار میگرفته وبا ظهور دین زرتشت به آتشکده وبعدها با ورود دین اسلام به ایران بعنوان مسجد آدینه اشتهار یافته است .-قلعه کرشاهی از آثار دوران ایلخانیان که با خشت خام وگل حدود 800 سال پیش درحاشیه کویر مرکزی ایران ودر 20 کیلومتری بادرود با روشی بسیار زیبا ساخته شده است .-کمپ گردشگری متین آباد که بعنوان اولین کمپ توریستی کویری ایران توسط بخش خصوصی در سالجاری ساخته شده ودرآن  شتر سواری درکویر –رصد ستارگان –واستراحت در چادرهائی که در دل شنهای روان ساخته شده اند رابرای گردشگران مهیا نموده است .

سوغات بادرود :

 انار نادری بادرود یکی از 5 رقم انار معروف کشور است که هرساله نزدیک به 70% انار این شهر به کشورهای خارجی صادر می شود .برپائی جشنواره ملی انار در نیمه آبان هرسال نشان از معروفیت انار بادرود را داراست .-طالبی آقاعلی عباس که در بازارهای داخلی معروف است از خاک حاصلخیز این سرزمین به عمل می آید. طالبی بادرود از شیرینی وحلاوت بی نظیری برخوردار است .-از جمله صنایع دستی بادرود هم می توان به فرش دستبافت اشاره کرد که قالیهای معروف کاشان –شادسر بدست پرتوان زنان ودختران بادرودی بافته می شود .

راستی تا یادم نرفته بگم که آش محلی گوشت بادرود هم از سوغات این دیار است که برای صرف صبحانه  مشتریان زیادی را داراست.

امیدواریم با سفر به بادرود میهمان نوازی  کویرنشینان را از نزدیک با تمام وجود حس کنید وعلاوه بر دیدار از این شهر تاریخی  از روستای زیبا وتاریخی ابیانه که در 35 کیلومتری این شهر قرار دارد هم دیدن نمائید



سه شنبه 19 بهمن 1389برچسب:, :: 10:15 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

 

 

سرا موزه رهگشای که به همت فرزندان مرحوم رهگشای ، این خانه زیبای تاریخی به گنجینه ای ازآثار فرهنگی وتاریخی منطقه مبدل گشته است ،یکی از زیباترین آثار تاریخی شهر بادرود است .

خانه رهگشا از آثار ارزشمند دوران قاجار است که در سال 1378 توسط فرزندانش بطرز بسیلر باشکوهی بازسازی گردیده . این خانه که به همت فرزندانش با بیش از 3000 قطعه شئی تاریخی اکنون بصورت یک موزه مردمشناسی خصوصی در آمده ،سالانه مورد بازدید تعداد بیشماری از علاقمندان به َآثار تاریخی قرار میگیرد .این خانه را می توان بعنوان بزرگترین موزه مردمشناسی خصوصی در استان اصفهان تلقی کرد.

 

 

 



دو شنبه 18 بهمن 1389برچسب:, :: 16:23 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

چئل اشتم در گذر تاریخ 

 چهل هشتم سالروز ورود پرافتخار حضرت آقاعلی عباس(ع) وشاهزاده محمد به بادرود گرامی باد 

 

 

  

 

چهل وهشت روز بعد از شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) در بادرود که مصادف با رحلت پیامبر اعظم(ص )وشهادت امام حسن مجتبی(ع) است به روز «چئل اشتم» معروف ومشهور است . در این روز خاص جمعیت از سراسر کشور بویژه شهرهای اطراف به پابوس زیارت حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد رهسپار می شوند تا بادرود یکی از روزهای خاص تاریخش را نظاره کند .گرچه مراسم گرامیداشت ارتحال پیامبر مکرم اسلام وشهادت امام حسن مجتبی در تمامی شهرهای کشور برگزار میگردد اما در بادرود این روز به صورت یک روز خاص در تقویم این سرزمین گنجانده شده است .بد نیست علت این واقعه تاریخی را با استناد به معتبرترین «زندگینامه حضرت آقاعلی عباس »که توسط «حضرت آیت الله امامت کاشانی» چاپ وانتشار یافته را بررسی کنیم. 

 

 

حضرت امام رضا(ع) برادر تنی حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محد در روز آخر ماه صفر سال 203 قمری به زهر مأمون جفا پیشه در طوس به شهادت رسید. خبر شهادت آن امام همام 17 روز بعد یعنی در روز چهارشنبه 17 ربیع الاول 203 قمری به حضرت آقاعلی عباس ویارانش در بادرود رسید .این بزرگواران که از راه اهواز به ایران وارد شده وپس از طی مسیر از نهاوند وساوه به قم وسپس کاشان آمده بودند مدت 17 شبانه روز هم میهمان عبدالجبار طبرسی حکمران کاشان بودند وسپس از طریق ابوزید آباد فعلی راه یزدلان را طی وبه بادرود رسیدند وخبر شهادت امام رضا را در 17 ربیع الاول در این خطه دریافت کردند . 

  

 

 مردم وحکمفرمای بادرود که از عاشقان به اهل بیت بودند مدت 40 شبانه روز بطرز شایسته ای از آنان پذیرائی میکنند . بعد از برگزاری مراسم باشکوه اربعین امام رضا در بادرود در سال 203 قمری (1228 سال قبل) آنان قصد انتقام خون به ناحق ریخته برادر خویش امام رضا از راه کویر عازم طوس می شوند وسپس در روز 14 جمادی الاول 203 هجری قمری ، یعنی 74 روز پس از شهادت امام رضا ، حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد وجمعی از یارانشان که برخی از اهالی بادرود واطراف بوده اند با لشگریان مأمون که از طوس به این خطه آمده بودند درگیر وتمامی یاران آن امامزادگان که «حسن نراقی مورخ معاصر» در کتاب «آثار تاریخی کاشان ونطنز» تعداد آنان را 12 نفر ذکر کرده به شهادت می رسند وپس از درگیری شدید ابتداء شاهزاده محمد که برادر کوچکتر بوده وسپس آقاعلی عباس بطور مظلومانه ای به شهادت می رسند.

اما به نقل ارقام ذکر شده حضرت آقا علی عباس وشاهزاده محمد بایستی درروز 28 صفر به بادرود وارد شده باشند که یکی از علل ازدحام بیش از حد زائران ومجاوران به این امامزاده در روز خاص بیست هشت صفر را بایستی تجدید عهد وپیمان مردم این منطقه با امامزادگان آقاعلی عباس ومحمد در روز 28 صفر ذکر کرد . که ارزنده است این روز به رسم پیشینیان منطقه هر ساله با کرامت وشور بیشتری برگزار گردد.



سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, :: 10:41 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

 

 بادگیر خانه محقق الدوله بادرود 

استفاده از بادگیر از سنوات بسیار قدیم در ایران متداول بوده است. بادگیر ها با اشکال مختلف در شهر های مرکزی و جنوب ایران ساخته شده که هر کدام بر حسب ارتفاع و جهت باد مطلوب طراحی و اجرا شده اند. تا قبل از اختراع کولر برقی و گسترش آن در شهر های مختلف، از بادگیر در ابنیه مختلف مسکونی، مذهبی و خدماتی استفاده می شده است و هنوز هم می توان باقیمانده این بادگیر ها را در اقلیم گرم و مرطوب جنوب در شهر هایی مانند بندر عباش، بندر لنگه، قشم، بوشهر و اقلیم گرم خشک نواحی مرکزی مانند کرمان، نایین، یزد، طبس، کاشان،بادرود، سمنان، اصفهان و حتی نواحی جنوب شهر تهران مشاهده نمود. 



بادگیر خانه مدبر الملک 

عملکرد بادگیر بدین صورت است که باد مطلوب را گرفته و آن را به داخل اطاق های اصلی ساختمان، آب انبار و یا سرداب هدایت می کند. در بعضی از مساجد حاشیه کویر مانند مسجد قدیمی اردکان و مسجد جامع فیروز آباددر استان یزد دریچه بادگیر درست در بالای محراب قرار دارد. به این ترتیب باد مطلوب وارد بخش های مختلف ساختمان می گردد و باعث تهویه و خنکی آن می شود. 

 در اینجا لازم به توضیح است که بعضی از بادگیر ها فقط از طریق جابجایی هوا (Convection) داخل بنا را خنک می سازند و بعضی دیگر هم از طریق جابجایی هوا و هم از طریق تبخیر (Evaporation) این عمل را انجام می دهند. سیستم برودتی بادگیر باغ دولت آباد از طریق روش دوم است، بدین صورت که جریان هوا پس از ورود به داخل ساختمان از روی یک حوض سنگی کوچک و فواره رد می شود و سپس از آنجا به سایر اطاق ها هدایت می گردد. اطاق زیر بادگیر که حوض و فواره در آن قرار دارد به صورت هشتی (هشت ضلعی) است و در های متعددی در آن وجود دارد. در هر زمان که نیاز به خنک نمودن اطاق خاصی باشد، در بین آن اطاق و اطاق هشتی زیر بادگیر را باز می نمایند. 

 

 

بادگیر منزل معزی بادی 

در نتیجه امیدواریم شورای شهر بادرود با تصویب مصوبه ای ایجاد بادگیر در کلیه منازل جدید الاحداث را اجباری نموده وشهرداری خانه های احداثی را به جای استفاده از سنگهای گرانقیمت ،مجاب به استفاده از آجر برای نما کاری نماید تابا این روش نه تنها از شدت گرمای تابستان ساختمانها بکاهد بلکه به امرخنک نمودن ساختمانها نیز کمک شایانی می نماید


کماکان می توان از بادگیر به عنوان مکمل سیستم تهویه و برودت ساختمان استفاده نمود. بادگیر می تواند در مواقعی از سال، شرایط آسایش در داخل بنا را از طریق تهویه طبیعی تامین کند و در زمانیکه باد دیگر نتواند پاسخگوی نیاز اهالی ساختمان باشد، تنها در آن صورت باید از تاسیسات مکانیکی بهره گرفت



یک شنبه 10 بهمن 1389برچسب:, :: 10:19 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

 

آسیابهای سرآسیاب  بادرود 

 

 

گذر رودخانه منشعب از قنات تاریخی گراوستان که با مازاد آبهای دره ابیانه وچیمه رود به هم پیوندخورده ومسیر 18 کیلومتری منطقه «پا پل »را تا روستای سرآسیاب ودشتهای بادرود مشروب می سازد باعث بروز پدیده های شگرفی در این نواحی شده است .از جمله سکونت بشر درطول تاریخ 7000 ساله به نوعی در مسیر این آبراه حیاتی شکل گرفته است . منطقه باستانی «سوچن» با قدمت 7200 سال در حاشیه این رودخانه شکل گرفته وبعدها در دوران هخامنشیان با شکل گیری محوطه «ششخون» در محل فعلی تلاقی خروجی اتوبان به بادرود نیز دلیلی بر ادعای سکونت بشر در حواشی این رودخانه است .محوطه «ترگل» هم که در زمان صفویه بعنوان بارانداز اشتران مورد استفاده قرار میگرفته دلیلی بر ادعای ما بر سکونت پذیری منطقه سرآسیاب است .اما نقش آسیابها در کنار شیب ملایم این رودخانه نیز مهم و ارزنده است از سرآسیاب بالا که محل احداث آسیاب سردار بوده تا دشت «سومغا» آثار چهار آسیاب مخروبه وجود دارد که هریک نقش سازنده ای را در رونق کشاورزی وداد وستد در منطقه احیاء می نموده است .  

 آثار آسیاب خرابه پائین در نزدیکیهای «چاپارخانه» بادرود هنوز هم در مسیر رودخانه جوی باد وجود دارد . کمی بالاتر از رستوران سرچشمه وبازهم در مسیر جوی آب آثار آسیابی وجود دارد که به «آسیاب میون» مشهور است. چند صد متر بالاتر هم آثار« آسیاب بالا» که به منطقه «سرورجی» معروف است،وجود داشته که متأسفانه تخریب گردیده است . آسیاب سردار هم که گفته اند توسط سردار نائب حسین کاشی ساخته شده در حال حاضر از لحاظ معماری سالمترین آثار تاریخی منطقه سرآسیاب هست که پابرجا مانده وتاکنون برای حفظ ومرمت آن اقدامی عملی صورت نپذیرفته . 

 

آثار معماری موجود این بنا نشان ازآن دارد که قدمتش به مراتب بیش از دوران قاجار است وبدین ترتیب که نائبیان هیچگاه در مناطق اطراف آبادانی وعمارتی بنا نکرده اند پس ادعای انتساب بنا به نائب حسین کاشی امری است بی مورد . حال باتوجه به سازه ی بکار رفته دربنا که مربوط بدروران صفویه می باشد انتظار می رود اداره میراث برای ثبت وبازسازی این بنا همت کند تا باتوجه به وجه تسمیه سرآسیاب که بعلت وجود آسیابهای متعدد نامگذاری گردیده برای حفظ این بنا کوشش لازم بعمل آید.



پنج شنبه 7 بهمن 1389برچسب:, :: 8:49 ::  نويسنده : داريوش صولتیان
بادرود پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران

نوشته ذبیح الله صولتیان بادرودی

 

آنگاه که خورشید مقدس اسلام بر سرزمین بزرگ آریائیها نتابیده بود و ایرانیان متمدن آفریده های بزرگ طبیعت چون آب ، باد ، خورشید ، آتش و خاک را برای ادای تقدس به پروردگار خویش بر می گزیدند و گرد این آفریده های خالق سبحان به نیایش و تضرع می پرداختند ، ساکنین اولیه مرکز آریانشینان نیز عنصر مقدس باد را به عنوان یکی از آفریده های خدای سبحان برگزیدند و در 7000 سال پیش ضمن بوجود آوردن یکی از بزرگترین مرکز مدنیت تاریخ در فلات مرکزی ایران ( تحقیق در تپه باستانی قلعه اسپی بادرود توسط گروه باستان شناسی ) همنوا با باد به راز و نیاز مبادرت ورزیدند .

« باد ، روز 22 هر ماه شمسی باشد و تدبیر و مصالح آن روز بدو تعلق دارد . نیک است در این روز نو بریدن ، نو پوشیدن و بر اسب نو سوار شدن » ( برهان قاطع )

 در سانسکریت اوستا اسم مخصوص پروردگار و ایزد مخصوص ، عنصر باد است و نخستین پروردگاری است که نذورات را می پذیرد . خدای باد بنا به اعتقاد کوشانیان ، احتمالاً از کلمه ایرانی« واته » (واد) ، یعنی عنصری را که ویو(وای) بر آن نظارت دارد مشتق شده است .

( کتاب شناخت اساطیر ایران نوشته جان هینلز )

 

در یشتهای اوستا از باد به نام وات و واد یاد گردیده که این کلمه امروزه در گویش بادرود به معنای باد به کار می رود . بدینسان بود که ایرانیان هفت هزار سال پیش ، برای این احترام به این الهه مقدس دیار بزرگ و متمدن خویش را باد نام نهاد و مردان نیک سرشتش به احترام این پدیده الهی چنین سرودند که :

                     سرشته شد چو گل ما ز آب و خاک باد  

                      میـان بـاد نشستـیم ، هر چه بـاد ! بـاد 

                       دلـی بـه بـاد مبـاد ، آشیاـنه طوفان

                        سرای مهر و محبت همیشه بـاد ،

باد در سال 1345 همزمان با تاسیس مرکز دهستان به بادرود تغیر نام یافت . این شهر از توابع استان اصفهان است که در 130 کیلومتری شمال آن و در طول شرقی 52 درجه و 2 دقیقه و عرض شمالی 33 درجه و 41 دقیقه در کوهپایه های کرکس و در 60 کیلومتری کاشان و 35 کیلومتر نطنز واقع گردیده است

 

 

بادرود در گذر تاریخ

بادرود بی شک یکی از کهنترین شهرهای فلات مرکزی ایران است،به نحوی که اقامتگاه بشرهنرمند و صنعتگر ایران پیش از تاریخ در این بخش بوده است . آنگاه که شش هزار سال قبل انسانهای دیگر نقاط در درون غارها و بصورت بدوی می زیستند ، مردم این دیار شهرنشینان آغازین تاریخ بوده اند که با دستان هنرمند خویش به ساخت ظروف مسی و سفالی زیبای که نقش عشق و زندگی بر آن حک شده بود می پرداختند . ( اکتشاف در تپه تاریخی سیاه بوم اریسمان بادرود سالهای 81-79 توسط گروه باستان شناسی دانشگاه فرایبورگ آلمان )-(تحقیق در اولین منطقه ذوب فلز جهان در محوطه باستانی قلعه گوشه بادرود)

بادرود در کتب معتبر تاریخی

« روث وایت هاوس »در کتاب نخستین شهر ، از باد به عنوان یکی از چهارده شهر مهم دوران  دودمانی آغازین در 2500 سال پیش از میلاد نام برده است .

« دیا کونوف » در کتاب تاریخ ماد از حمله آشور نا سیراپال ( پادشاه آشور) به باد خبر داده است.

در اواخر قرن سوم هجری قمری بادرود یکی ازمراکز مهم بین راهی اصفهان – ری بوده است ( علائق النفسیه نوشته این رسته به سال 290 هجری قمری ) . در قرن چهارم هجری قمری از باد به عنوان دیر گچین یاد شده که منزلگهی آباد و منزه بوده است ( مسالک و ممالک نوشته ابراهیم اصطخری به سال 346 هجری قمری )  حسن ابن حسن قمی به سال 378هجری قمری درکتاب (تاریخ قم ) از باد به عنوان یکی از کاریزهای اصلی نام برده است . « سید واقف افشته ای » در وقف نامه خود که توسط « ابو بکر ابن احمد طهرانی » در سال 857 هجری قمری نگاشته شده ، حدود مزرعه ای گوشه را به قریه باد انتساب داده است . طبق نوشته هدایت اله افوشته ای در کتاب « نقاوة الاثار فی ذکر الاخیار » در سال 988 هجری قمری ( زمان سلطنت شاه تهماسب صفوی ) مردم باد توسط مرتضی قلی خان پرناک ، حاکم خراسان قتل عام گردیدند  . دهخدا  در فرهنگ نامه خویش پس از شرح مختصری از اوضاع جغرافیایی بادرود به قلعه خرابه ای به نام گبری که از آثار تاریخی این شهر بوده اشاره می نماید .

 از همه این منابع معتبر که بگذریم ، گویش محلی بادرود که ریشه در فارسی پهلوی دارد تنها گویشی است که به عنوان یادگار پیشینیان ایران کهن در این دیار به یاد مانده است.

آثار دیدنی وتاریخ بادرود 

از آثار تاریخی بادرود می توان به آستان مقدس حضرت آقاعلی عباس (ع) از فرزندان امام هفتم اشاره نمود .بارگاه این بزرگوار از بهترین شیوه ی معماری دوران معاصر از لحاظ گچ بری ،آئینه کاری وکاشیکاری برخورداراست .ایوان ورودی حرم به سبک معماری ایلخانیان با کاشیهای 7 رنگ زیبائی مزین گردیده است . گچ بری داخل گنبد آخرین اثر استاد رشتیان می باشد . آستانه دارای 400 باب زائر سرا با کلیه امکانات اولیه برای مسافران خسته کویر است . بازارچه ، حمام عمومی ، رستوران وانبار ظروف وفضای سبز زیبا ومناسب در جوار حرم مطهر از جمله امکاناتی است که در اختیار زائران قرار می گیرد .

گرمابه نوقه مربوط به عهد صفوی ، منزل وموزه تاریخی رهگشای (عهد قاجار) منازل زیبای محقق الوله ومعزی (مربوط بدوران قاجار) –قلعه کرشاهی ( دوران ایلخانیان) پرستشگاه آدینه ( دوران میترائیسم ) –آب انبار حاج جامعی ( عهد پهلوی ) از جمله آثار زیبای تاریخی این شهر زیبای کویری است .

 

  اقتصاد بادرود

مردم این دیار از طریق کشاورزی و اندکی دامپروری و صنایع ، به امرار معاش می پردازند .

در دشتهای سرسبز بادرود محصولات عمده ای همچون انار ، انجیر ، خربزه ، طالبی ، خیار ، انگور و ... برداشت می شود که این ارمغانی است ماحصل دستهای صبور و مقاوم ملتی که بیابانهای خشک را به دشتهای سرسبز و با طراوت مبدل ساخته اند . انار این شهر تحت عنوان « ارمغان بادرود » به علت مرغوبیت و طعم خاص خود هواداران بس زیادی را در بازارهای داخلی و خارجی به خویش جذب کرده است

 

هر ساله با شروع برداشت این میوه بهشتی ( آبان و آذر ) هزاران تن از این محصول ضمن بسته بندی راهی کشور های خارجی بویژه حاشیه نشینان خلیج فارس ، چندی از کشورهای آسیایی از جمله ژاپن و کشورهای اروپایی می گردد ، تا پیام رسان تلاش مردم سخت کوش این خطه باشد

هر ساله با شروع فصل برداشت انار در این بخش بالغ بر هفتاد درصد از انار های درجه یک در مراکز مخصوص صادرات انار بسته بندی و با کامیونهای ویژه ای مستقیما به کشورهای یاد شده صادر می گردد .

 

بالغ بر هزاروهشتصد هکتار از باغات این بخش به کشت انار اختصاص دارد که سالانه بالغ بر سی و پنچ هزار تن  محصول برداشت می شود . گرچه امسال سرما و یخبندان شدید بخشی از باغات انار این دیار را دچار خسران و ضرر نمود

 

از صنایع دستی بادرود می توان به صنعت فرش بافی اشاره کرد به نحوی که درب خانه هر بادرودی که ز صنایع دستی بادرود می توان به صنعت فرش بافی اشاره کرد به نحوی که درب خانه هر بادرودی که گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلویی رنگارنگ که ماحصل دستهای هنرمندانه زنهای با ذوقی است که نقش عشق و امید را در میان تار و پودها به ترسیم می کشند ، خیره می گردد . فرش دستباف بادرود با نام « کاشان شادسر » یکی از شاهکارهای صنایع دستی ایران به عنوان تحفه ای دیگر راهی بازار کشورهای خارجی می گردد ، تا معرف این معروف باشد ک. گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلویی رنگارنگ که ماحصل دستهای هنرمندانه زنهای با ذوقی است که نقش عشق و امید را در میان تار و پودها به ترسیم می کشند ، خیره می گردد . فرش دستباف بادرود با نام « کاشان شادسر » یکی از شاهکارهای صنایع دستی ایران به عنوان تحفه ای دیگر راهی بازار کشورهای خارجی می گردد ، تا معرف این معروف باشد که هنر نزد ایرانیان است و بس ....

 

بادرود با همه زیبائیهایش در محور گردشگری روستای رویائی ابیانه آماده پذیرائی از مسافران محترم از سراسر کشور است . بجز ماههای خرداد ، تیر ومرداد که هوا در این شهر نسبتأ گرم است .درمابقی فصول بادرود دارای بهترین ولطیف ترین هوای دل انگیزی است که درست در مرکز جغرافیایی کشور با اقامتی کوتاه وبیاد ماندنی می توان در این شهر اقامت گزید .



چهار شنبه 6 بهمن 1389برچسب:, :: 8:39 ::  نويسنده : داريوش صولتیان



در یشت های اوستا، از کلمه باد به نام «وات» و «واد» یاد شده، در گویش امروزه مردم بادرود هم کلمه باد را به صورت «واد» تلفظ می کنند. در زبان سانسکریت، عنصر باد را پروردگار و ایزد مخصوص دانسته و اوست که نذورات را می پذیرد. دوت وایت هاوس در کتاب «نخستین شهری» از باد به عنوان یکی از چهارده شهر مهم دوران دودمان های اولیه ایران در 2500 سال پیش از میلاد نام برده است. دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد از حمله آشورناسیراپال (پادشاه آشور) به باد خبر داده است

    از نشانه های فرهنگی قدمت منطقه می توان به گویش (زبان محلی) مردم منطقه اشاره کرد که خوشبختانه سالم مانده است. گویش بادرودی که به عقیده زبان شناسان جزء زبان های بکر ایران مرکزی محسوب میشود، ریشه در زبان باستانی پهلوی اشکانی دارد (مصاحبه با فریدون جنیدی، ایرانشناس و استاد زبان های باستانی ایران) و آنرا جزء شاخه های زبان راجی قدیم دانسته اند [11]. این گویش البته در خالدآباد و سه روستای فمی، ده آباد و متین آباد با اندکی لهجه متفاوت ادا می شود.

    اکتشافات «سایت اریسمان بادرود»، مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد، اولین زیستگاهی که در آن کارگاههای ذوب فلزات برقرار بوده است را نشان می دهد و این بزرگترین پشتوانه مدنیت این شهر و منطقه است

     کهنسالان عقیده دارند که نام این محل، نخست شاه آباد بوده و به مرور به باد و سپس بادرود مشهور شده است، برخی نیز معتقدند نام نخستین آن بادافشان بوده است، در کتاب «تحفة الفقرا» صفاالسلطنه آمده است: «قریه باد که اسم اصلی آن بادافشان است و از قراری که می گویند شهری بوده که چهار فرسخ طول و عرض داشته است» [12]. از قدیمی ترین مآخذی که نام این مکان در آن یاد شده می توان به کتاب اعلاق النفیسه ابن رسته اصفهانی اشاره کرد که به سال290 ه.ق تالیف شده، در آن کتاب منازل بین جاده اصفهان تا ری و فواصل آنها را برشمرده است. بدین شرح که: از اصفهان تا برخوار، سه فرسخ، از برخوار تا رباط وز، هفت فرسخ، از رباط وز تا طرق، پنج فرسخ، از طرق تا اصفاهه، شش فرسخ، از اصفاهه تا دکان، پنج فرسخ، از دکان تا باد پنج فرسخ، از باد تا ابروز پنج فرسخ و ... .

   در کتاب «ترجمه محاسن اصفهان1» در ذکر استادان متبحر در علم نحو و اعراب و فحول شعرای سخن منقّح در باب متقدمان، از ابوعبدالله بادی، ابوعلی بادی و ابوحاتم محمد حسن بادی نام برده است

    در کتاب مُعْجَمُ البُلدان یاقوت حموی نیز از باد اینگونه یاد شده است: «باذ من قری اصبهان و قیل من قری جرباذقان ینسب الیها الحسن بن سعد بن الحسن الفقیه الباذی مات بعد سنة ثلاث و ستَّمائه»؛ ترجمه «باد از آبادیهای اصفهان است و گفته شده از آبادی های گلپایگان است، حسن بن سعد بن حسن فقیه بادی که در سال 603 ه.ق درگذشت منسوب بدانجاست

    در کتاب نقاوة الآثار تالیف محمود بن هدایت الله افوشته ای از کشتار فجیع مردم باد توسط مرتضی قلی خان پُرناک اینگونه یاد شده است:

      «... القصه خان عالی شأن را چون از هیچ جا تیر اراده به هدف مقصود نرسید، از این سبب کمال دماغ خشکی به هم رسانیده، اعراض بی نهایت بر طبیعتش مستولی گشته و بعد از آنکه بعضی از توابع کاشان را غارت کرده بود متوجه ولایت نطنز شد و بعضی از قریه و مزارع آنجا را خراب کرده مردم قریه باد، که از بلوک گرمسیر نطنز است از بیم آن سپاه به بوم کنی پناه جستند و بعضی از لشکریان پی به ایشان برده آن جماعت را از جهت حصول مال، تکلیف بیرون آمدن کردند و ایشان به توهم آزارو کشتن از آن غار قبول بیرون آمدن نکردند، آخرالامر آن ظالم، چند کاه بسیار جمع آورده و در آنجا ریختند و آتش در آن زدند و موازی دویست نفر از پیر و جوان و اطفال و زنان در آن بوم کن، از کاه دود مردند.

     بعد از آن خان عالمیکان به موضع موغار که از اعمال اردستان است عبور فرموده آن قریه را نیز دریافت و از آنجا به راه بیابان متوجه اِلَکاء خود شدند. چون یک منزل از سمنان گذشت، شبی قلنجی صعب کرده، اطبّا را حاضر می ساختند اجل پیش دستی کرده بساط زندگانیش در نوردید».

  یادآور می شود که این اتفاق در زمان پادشاهی سلطان محمد پدر شاه عباس اول صفوی روی داده است.

در مجموعه ناصری2 نسخه خطی، در بخش جغرافیای اصفهان و نطنز از «باد» چنین یاد کرده است:

      «باد که تا قصبه نطنز چهار فرسخ است عرض و طول اراضی آن دو فرسخ در دو فرسخ است». آب باد از رودخانه برزرود است؛ در حقیقت از دو رودخانه است یکی سمت برزرود و یکی در سمت چیمه رود، زیر قریه هنجن یکی می شود، قریب یک فرسخ زیر هنجن دو رشته قنات هم حفر شده که آب آن دو رشته قنات هم داخل رودخانه می شود و از هنجن تا باد چهار فرسخ است. تخمیناً باد، سیصد در خانه می شود. محصول شتوی جو شیرین و تریاک، صیفی جوزق (پنبه) و ماش و تنباکو. هوای آنجا گرمسیر که در فصل تابستان خیلی گرم می شود.

    خربزه، گرمک، طالبی و هندوانه بهاره از کاشان زودتر می رسد. سر راه «دارالعباد یزد» و کرمان واقع است و امامزاده ای هست مشهور به علی عباس، مساحت آن تا باد دو فرسخ است. میان ریگ واقع شده، فرزند امام موسی کاظم (ع) بسیار با معجز و کرامت است که احدی جرأت آن ندارد که در امامزاده قسم یاد کند. بعض کسان قسم خوردند، مال و جان آنها از بین رفت. برگ ابریشم هم دارد»

بخشی از مقاله مهندس سعید صالحیان



شنبه 1 فروردين 0برچسب:, :: 8:18 ::  نويسنده : داريوش صولتیان

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد